κλέωα

Κλέων

Κλεωναί
Κλέων, ωνος (ὁ) Kléôn (Cléon)
1 démagogue athénien, Ar. Eq. 44, etc. ; Thc. 3, 36, etc. ||
2 autres, Xén. Hell. 5, 4, 39 ; Dém. 18, 29 Baiter-Sauppe, etc.
Étym. κλέος.