Κλήσων

Κλήτα

κλητέος
Κλήτα, ας (ἡ) Klèta, l’une des Grâces, honorée à Sparte, Alcm. (Paus. 3, 18, 6) ; Ath. 139b.
Étym. dor. c. *Κλήτη.