Κνωσόθεν

Κνωσός

κνώσσω
Κνωσός, mieux que Κνωσσός, οῦ () Knôsos, v. de Crète, Il. 2, 646 ; 18, 591 ; Od. 19, 178 ; Plat. Leg. 625a, etc. ||
E Dans les inscr. att. Κνωσός (v. Meisterh. p. 75, 12).