κόρημα

Κορησός

Κορήτας
Κορησός, mieux que Κορησσός, οῦ (ὁ) Korèsos, mt. près d’Éphèse, Hdt. 5, 100 ; Xén. Hell. 1, 2, 7 ||
E Κορησός (non Κορησσός) d’après le dérivé Κορήσιοι, CIA. 1, 229, 9b (451 av. J.-C.) etc. ; v. Meisterh. p. 75, 12.