κόσσυφος

Κόσσυφος

κοσταί
Κόσσυφος, att. Κόττυφος, ου (ὁ) Kossyphos, h. Eschn. p. 71, 7 et 40 ; Dém. 277, 23 ; 279, 3.
Étym. v. le préc.