Κρότων

κροτώνη

Κρότων, ωνος (ἡ) Krotôn (Crotone, auj. Crotone) v. du Bruttium, Hdt. 3, 136, etc. ; Thcr. Idyl. 4, 32, etc. ||

E ὁ Κρ. Oracl. (DS. 8, 20), etc.