Κρησίς

Κρῆσσα

Κρηστών
Κρῆσσα, ης (ἡ) adj. f. c. les préc. Soph. Aj. 1295 ; Eur. Or. 18 ; Anth. 9, 268 ||
E Gén. dor. Κρήσσας, Eur. Or. 1008.