Λάκαινα
λακάρηΛάκαινα, ης
(ἡ)
[ᾰκ]
1 adj.
f. laconienne, de Laconie, Thgn.
1002 ; Soph.
Aj. 8 ;
Eur. Tr.
34, etc. ; λίθος, Luc. Hipp. 5, sorte de marbre
vert ; ἡ Λάκαινα χώρη, Hdt. 7, 235 ; abs. ἡ Λάκαινα,
Xén. Hell.
7, 1, 25 et
29, le territoire de Laconie, la Laconie
||
2 vase à boire
lacédémonien, Ar. fr.
3 ||
E Gén. pl. dor. Λακαινᾶν,
Thcr. Idyl.
18, 4.
Étym.
fém. de Λάκων.