Λαμπιδώ

Λάμπις

Λαμπιτώ
Λάμπις, ιδος (ὁ) Lampis, h. Dém. 690 fin ; Luc. D. mort. 27, 7 ||
E Voc. -ι, Anth. 10, 102 ; acc. -ιν, Dém. 23, 211 Baiter-Sauppe ; Plut. Apophth. lac. 45.