λαμπρολογέω-ῶ

Λαμπρόμαχος

λαμπροπυρσόμορφος
Λαμπρό·μαχος, ου (ὁ) [ᾰ] Lampromakhos, h. Pd. O. 9, 90.
Étym. λ. μάχομαι.