λεοντηδόν

Λεοντιάδης

λεοντίασις
Λεοντιάδης, ου (ὁ) Léontiadès, h. Hdt. 7, 205, 233 ; Thc. 2, 2 ; Xén. Hell. 5, 2, etc.
Étym. patr. de Λέων.