λεοντιδεύς

Λεοντίδης

λεοντική
Λεοντίδης, ου (ὁ) Léontidès, h. Plut. Gen. Socr. 30, 32, etc. ||
E Dor. Λεοντίδας [ᾱ] Plut. Ages. 23, 24 ; Pel. 5, etc.
Étym. patr. de Λέων.