λεωφόρος

Λεωχάρης

λῇ
Λεω·χάρης, ους (ὁ) [ᾰ] Léôkharès, h. Plat. Ep. 361a ; Dém. 1080, etc. ; Plut. Alex. 40, etc. ||
E Acc. -ην, Is. 5, 3 et 19 ; Dém. 44, 41 Baiter-Sauppe, et -η, Dém. 44 Baiter-Sauppe.
Étym. λ. χαίρω ; cf. Χαρίλαος.