μαιήτωρ

Μαικήνας

Μαίκιος
Μαικήνας, α et ου (ὁ) = lat. Mæcenas (Mécène) n. d’h. rom. Plut. Dem. c. Cic. 3 ||
E Gén. -α, Plut. Reg. apophth. Cæs. Aug. 6, etc. ; et -ου, DC. 51, 3, etc.