Μαίναλον

Μαίναλος

μαινάς
Μαίναλος, ου (ὁ) [ᾰ] Mænalos :
I n. d’h. :
1 père d’Atalante, Eur. Ph. 1162 ||
2 autres, Q. Sm. 3, 299 ; 11, 37, etc. ||
II mt d’Arcadie, c. Μαίναλον, A. Rh. 1, 770.
Étym. cf. Μαίναλον.