μαριθάν

Μαρικᾶς

Μαρίκας ἄλσος
Μαρικᾶς, ᾶ (ὁ) [ᾰῐᾱ] débauché, titre d’une comédie d’Eupolis, Ar. Nub. 553 ; Plut. Nic. 4, etc. ||
E Gén. -ᾶντος, Gramm. (Cram. 4, 335).