Μελησίας

Μελησιγενής

μελησίμϐροτος
Μελησι·γενής, οῦς (ὁ) Mélèsigénès, propr. « fils de Mélès », c. à d. Homère, Ps.-Plut. V. Hom. 3 ||
E Acc. -ῆ, Luc. Dem. enc. 9.
Étym. Μέλης, γίγνομαι.