Μίθρος

Μίκα

Μικίνης
Μίκα (ἡ) Mika, f. Ar. Th. 767 ||
E Forme att. p. Μικρά conservée dans une inscr. att. CIA. 2, 836, c-k, 13 (270/262 av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 63, 6 ; cf. μικρός.