Μίνως

Μινώταυρος

μίξ
Μινώ·ταυρος, ου (ὁ) le Minotaure, monstre moitié taureau, moitié homme, Isocr. 10, 27 Baiter-Sauppe ; Paus. 1, 27, 10 ; Plut. Thes. 15, etc.
Étym. Μίνως, ταῦρος.