μοιροθεσία

Μοιροκλῆς

μοιρόκραντος
Μοιρο·κλῆς, έους (ὁ) Mœroklès, h. Dém. 435, 6 ; Arstt. Rhet. 3, 10.
Étym. μοῖρα, κλέος.