μύλαξ

Μυλάσα

Μυλασεύς
Μυλάσα, ης (ἡ) ou Μύλασα, ων (τὰ) Mylases (auj. Milas) v. de Carie, Hdt. 1, 171, etc. ; Plut. Phoc. 18, etc. ||
E Dans les inscr. att. avec un seul σ : Μυλάσα, CIA. 1, 233, 17c (447 av. J.-C.) etc. ; v. Meisterh. p. 75, 12.