μυρμηκιάω-ῶ

Μυρμηκίδης

μυρμηκίζω
Μυρμηκίδης, ου (ὁ) Myrmèkidès, sculpteur, El. V.H. 1, 17 ||
E Acc. -η, Plut. M. 1083d.
Étym. patr. de Μύρμηξ.