μύσιν

Μύσιος

μύσις
Μύσιος, α, ον [] de Mysie, Pd. I. 7, 49 ; Eschl. Pers. 322, etc. ; Soph. Aj. 720, etc. ; Hdt. 7, 42, etc. ; Xén. An. 1, 2, 10, etc.
Étym. v. Μυσία.