Μῄονες

Μῃόνιος

Μῃονίς
Μῃόνιος, η, ον, ion. et épq. c. Μαιόνιος, Nonn. D. 10, 144, etc. ; Call. H. 4, 250 ; ἡ Μῃονίη, c. Μαιονία, Il. 3, 401 ; 18, 291.