ναῖρον

Ναΐς

ναΐσκος
Ναΐς, ΐδος (ἡ) [ᾱ] Naïade, Pd. P. 9, 16 ; Eur. Hel. 187 ; Xén. Cyn. 1, 4, etc. ||
E Ion. et épq. Νηΐς, Il. 6, 22 ; 14, 444 ; 20, 384.