νάσθη

Νασικᾶς

νασῖτις
Νασικᾶς, ᾶ et οῦ (ὁ) = lat. Nasica, n. d’h. rom. Plut. T. Gracch. 13, etc. ||
E Gén. -ᾶ, Plut. l.c. ; -οῦ, DC. 40, 51.