Ὀφελέστης

Ὀφέλλας

ὀφέλλιμος
Ὀφέλλας, ου ou α (ὁ) [ᾱ]
1 Ophellas, h. Th. H.P. 4, 3, 2 ||
2 Ofella, n. d’h. rom. Plut. Lys. c. Syll. 2 ||
E Gén. -ου, Th. l. c. ; ou α, Plut. Syll. 33.