ὀρθόϐουλος

Ὀρθόϐουλος

ὀρθογνωμονέω-ῶ
Ὀρθό·ϐουλος, ου (ὁ) Orthoboulos, h. Lys. 16, 13 Baiter-Sauppe.
Étym. v. le préc.