πανδοξία

Πανδοσία

πάνδουλος
Πανδοσία, ας () Pandosia :
1 v. de Thesprôtie en Épire (auj. ruines près de Kastrí) Dém. 7, 32 Baiter-Sauppe ||
2 v. près d’Héraclée, Arstt. Mir. 97 ; Plut. Pyrrh. 16 ||
3 v. du Bruttium, Plut. Fort. Rom. 13.
Étym. πᾶς, δίδωμι.