Πανόπη

Πανοπηϊάδης

Πανοπηΐς
Πανοπηϊάδης, ου, épq. -αο (ὁ) [ᾰν] fils ou descendant de Panopée, Sim. (Ath. 456e) ; Q. Sm. 4, 336 (Πανοπεύς 1).