πανουργικός

Πανουργιππαρχίδας

πανοῦργος
Πανουργ·ιππαρχίδας, ου (ὁ) [ᾰν] coquin d’Hipparchidas, Ar. Ach. 603.
Étym. πανοῦργος, Ἱ.