παρωθέω-ῶ

Παρωκεάνιος

Παρωκεανίτης
Παρ·ωκεάνιος, ος, ον [ᾰν] qui habite près de l’Océan, situé près de l’Océan, Plut. Cæs. 20.
Étym. π. Ὠκεανός.