Πασίας

Πασιθέα

Πασίθεος
Πασι·θέα, ας (ἡ) [ᾱῐ] Pasithéa :
1 l’une des Grâces, Il. 14, 276, etc. ; Paus. 9, 35, 4 ||
2 fille de Nérée, Hés. Th. 247 ||
E Ion. -έη, Il. Hés. ll. cc.
Étym. fém. du suiv.