Πεισιανάκτειος

Πεισιάναξ

Πεισίας
Πεισι·άναξ, -άνακτος (ὁ) [ᾰν] Peisianax, h. Xén. Hell. 1, 4, 19, etc.
Étym. πείθω, ἄναξ.