Πετεών

Πετεώς

Πετηλία
Πετεώς, εώ (ὁ) Pétéôs, h. Il. 2, 552 ; 4, 327 ; 12, 331 ; 13, 690, etc. ||
E Gén. -εώ, Arstt. Pepl. 34 ; Plut. Thes. 32 ; épq. -εῶο, Il. 2, 552.