Πευκέσιος

Πευκέστης

Πευκετῖνοι
Πευκέστης, ου (ὁ) Peukestès, Macédonien, DS. 19, 43, etc. ||
E Dor. Πευκέστας, gén. -ου, Plut. Eum. 16, et -α, Plut. Alex. 41 ; dat. -ᾳ.