Φαναγόρας

Φάναι

φαναῖος
Φάναι, ῶν (αἱ) [ᾰ] Phanes :
1 promont. de l’î. de Chio (auj. cap Mástikho) Thc. 8, 24, etc. ||
2 n. de v. fictif, Ar. Av. 1696.
Étym. φαίνω.