φαρικόν

Φάριος

Φᾶρις
Φάριος, α, ον [] de Pharos, près d’Alexandrie, Nonn. D. 43, 77 ; ἡ Φαρίη (s. e. θαλάσση) ion. Anth. 1, 35, etc. la mer de Pharos.
Étym. Φάρος.