Φέρης

Φερητιάδης

Φερητιάς
Φερητιάδης, ου () [] le fils de Phérès, c. à d. :
1 Admètos, Il. 2, 763 ||
2 Eumèlos, Eur. I.A. 217 ||
E Gén. épq. avec allong. du radical Φηρητιάδαο [δᾱ] Il. l.c. ; nom. dor. Φερητιάδας [δᾱ] Eur. l.c.
Étym. patr. de Φέρης.