Φιδηνάται

Φιδήνη

Φιδίς
Φιδήνη, ης (ἡ) Plut. Rom. 17, 25, etc. ; d’ord. plur. Φιδῆναι, ῶν (αἱ) Fidènes, v. de la Sabine en Italie, Plut. Rom. 23, 25 ; Popl. 22, etc.