φιλιππία

Φιλιππίδης

φιλιππιδόομαι-οῦμαι
Φιλιππίδης, ου (ὁ) [φῐῐδ] Philippidès, h. Plat. Prot. 315a ; Dém. 21, 208, etc. ||
E Voc. Φιλιππίδη, Plut. Demetr. 12.
Étym. patr. de Φίλιππος.