φιλοπωριστής

Φιλόπωρος

φιλοργής
Φιλ·όπωρος, ου (ὁ) Philopôros. Alciphr. 3, 71, Ami-de-l’automne, c. à d. de la vendange, n. de parasite.
Étym. v. le préc.