φιλόξενος

Φιλόξενος

φιλοξένως
Φιλό·ξενος, ου (ὁ) [ῐ] Philoxénos, h. Ar. Ran. 934, Vesp. 84, Nub. 686 ; Xén. An. 5, 2, 15 ; Plut. Alex. 22, etc.