Φοιϐήϊος

Φοιϐηΐς

φοιϐητής
Φοιϐηΐς, ΐδος (ἡ) [ῐδ] de Phœbus, Dionys. Ap. 20 ; Anth. 9, 201.
Étym. Φοῖϐος.