φρυγία

Φρυγία

Φρύγια
Φρυγία, ας () []
1 Phrygie, contrée d’Asie Mineure, Il. 3, 184, 401 ; 16, 719 ; 18, 291 ; 24, 545 ; Eschl. Suppl. 548 ; Hh. Cer. 112 ; Xén. An. 5, 6, 24, etc. ||
2 creux de l’Œta où Hèraklès monta sur le bûcher, Call. Dian. 159 ||
E Ion. et épq. Φρυγίη, Il. Hh. Call. ll. cc. etc.
Étym. Φρύξ.
Φρυγία, ας () [] la Phrygienne, n. d’esclave, Thcr. Idyl. 15, 42.
Étym. fém. de Φρύγιος.