Φθία

Φθιάς

Φθίη
Φθιάς, άδος [ῑᾰδ] adj. f. de Phthia, Eur. Hec. 451, Andr. 861, etc. ; subst. ἡ Φθ. Eur. Andr. 119, femme de Phthia.
Étym. Φθία.