Πίσανδρος

Πισάτης

Πισᾶτις
Πισάτης, ου [ῑᾱ] adj. m. de Pisa, en Élide, Pd. O. 1, 112 ; οἱ Πισᾶται, les habitants de Pisa, Pd. O. 9, 103 ||
E [ῐ] Pd. ll. cc.
Étym. Πῖσα.