ποδαρκής

Ποδάρκης

ποδεῖον
Ποδάρκης (ὁ) Podarkès, h. Q. Sm. 1, 233, etc. ||
E Gén. épq. -εος, Q. Sm. 1, 815 ; dat. épq. -εϊ, Q. Sm. 1, 233 ; acc. épq. -εα, Q. Sm. 1, 238.
Étym. cf. le préc.