Προθοήνωρ

Πρόθοος-ους

προθορών
Πρό·θοος-ους, όου (ὁ) Prothoos :
1 chef des Magnésiens devant Troie, Il. 2, 756 ||
2 autres, Xén. Hell. 6, 4, 2, etc.
Étym. π. θέω.