προξενία

Προξενίδης

πρόξενος
Προξενίδης, ου (ὁ) Proxénidès, h. Ar. Av. 1126, Vesp. 325 ||
E Dor. Προξενίδας [ᾱ] Luc. Her. 4.
Étym. patr. de Πρόξενος.